Yeni bir araştırmaya göre, meme kanseri hastalarına göre uyarlanmış egzersiz programları yaşam kalitesindeki iyileşmelerle ilişkilidir; aynı zamanda sağlık bakım maliyetlerini de azaltabilirler.
Bulgular, 28 Nisan'da gerçekleşecek 24. Amerikan Meme Cerrahları Derneği Yıllık Toplantısında sunulması planlanan ve toplantı öncesi bir brifingde vurgulanan bir çalışmadan gelmektedir.
Çalışmada, erken evre meme kanseri olan 240'tan fazla hastaya 12 haftalık bir egzersiz programı veya standart bakım verilmişti. Egzersiz grubundakiler, kanseri yenenler için American College of Sports Medicine kurallarına uygun 12 haftalık kişiselleştirilmiş bir egzersiz programını tamamladı. Bu, her hafta yürüyüş veya yatay bisiklet sürme gibi 150 dakikalık kardiyovasküler egzersizin yanı sıra serbest ağırlıklar veya egzersiz direnç bantları ile 60 dakikalık iki veya üç tam vücut egzersizini içeriyordu.
Bu girişim, yaşam kalitesinde önemli gelişmelerle ilişkilendirildi ve bu iyileştirmeler, sağlık hizmetlerine ihtiyaç duyan hasta sayısında önemli bir azalma ile bağlantılıydı. Araştırmacılar özellikle acil servis ziyaretlerinin %33,2, hastane polikilink ziyaretlerinin %21,5 ve özel muayenehane ziyaretlerinin %41,8 azaldığını buldular.
Dayton, OH'daki Maple Tree Cancer Alliance'ın kurucusu ve CEO'su ve Fairborn, OH'daki Wright State Üniversitesi'nde egzersiz fizyolojisi profesörü olan ve çalışmayı sunan Karen Wonders, “Sağlıkla ilgili yaşam kalitesinin tüm boyutları egzersizden olumlu etkilendi” dedi.
Egzersizin "erken evre meme kanseri olan hastalarda sağlık maliyetlerini azaltmak" için kullanılabileceğini öne sürdü.
San Diego, CA'daki UC San Diego Health'de Cerrahi Bölümü başkan yardımcısı ve profesörü olan Sarah L. Blair, bu bulgular hakkında yorum yapması istendiğinde, egzersiz programlarının komplikasyonları ve acil servis ziyaretlerini azaltmak için fayda gösterdiğini söyledi.
"Hastalarımın çoğu bana sonuçlarını iyileştirmek için ne yapabileceklerini soruyor" dedi. "Artık rutinlerine gerçek somut faydalar sağlayan orta düzeyde egzersiz eklemelerini önerebilirim."
Toplantıda sunulan ikinci bir çalışma da, meme kanseri hastalarının ameliyat olmadan önceki sağlıklarını iyileştirmeye yönelik, aynı zamanda prehabilitasyon olarak da bilinen müdahalelerin etkilerini incelemiştir.
Bu kadın hastalar, ameliyattan önce kemoterapi alırken kişiselleştirilmiş bir egzersiz programı artı beslenme desteği ve danışmanlığı almışlar, ve standart bakım alanlara kıyasla egzersiz kapasitelerinde ve yaşam kalitelerinde iyileşmeler göstermişlerdir.
Prehabilitasyon ve standart bakım grupları, çalışmanın başlangıcındaki fiziksel kapasiteleri açısından benzerdi.
Egzersiz yapanlar, hem kemoterapi hem de ameliyattan sonra, 6 dakikada ne kadar yürüyebileceklerine göre ölçülen işlevlerini sürdürdüler ve genel aktivitelerini kılavuzun tavsiye ettiği seviyelere önemli ölçüde artırdılar.
Buna karşılık, standart bakım grupları, 6 dakikada yürüyebilecekleri mesafede bir azalma gösterdi ve aktivitelerindeki artış ılımlıydı.
Her iki grup da kemoterapiden sonra daha yorgun hissetse de, prehabilitasyon grubundaki hastalar standart bakım alanlara göre çok daha fazla toparlandı ve daha iyi yaşam kalitesi bildirdiler.
Toronto, ON, Kanada'daki Sunnybrook Sağlık Bilimleri Merkezi'nden bir bilim insanı olan çalışmanın yazarı Frances Wright, "Ön habilitasyonumuzun etkisi oldukça olumluydu" dedi ve hiçbir istenmeyen etki bildirilmedi.
